Szermierze tworzą podstawę armii Elenii i stanowią tę samą siłę, którą często określa się mianem «żelaznej pięści tronu». Silni i wytrzymali, preferują broń służącą do walki wręcz i świetnie władają ciężkim mieczem i tarczą. Jednakże w ogniu walki polegają nie tylko na swoim kunszcie, ale także na zbroi, chroniącej ich przed wrogimi ciosami. Szermierze dysponują unikalną zdolnością polegającą na zwieraniu szyków obronnych. Szyków – nie tylko swoich, ale i  sojuszników. Ponieważ są doskonałymi jeźdźcami, mogą walczyć bez zsiadania z siodła, а na temat siły królewskiej jazdy krążą legendy.

Najsławniejsi spośród tego grona mogą wybrać profesję krzyżowca lub rycerza ciemności.

Krzyżowcy

Otrzymawszy błogosławieństwo bogini Aury, zdecydowali się poświęcić swoje życie służbie Światłu. Nieustraszeni rycerze w lśniących zbrojach, przepełnieni wiarą i świętymi słowami, krzyżowcy potrafią natchnąć swoich wojowników do bohaterskich czynów i dzierżyć ochronne sztandary. Doskonaląc na przestrzeni wieków swój bitewny kunszt, wyśmienicie opanowali nie tylko walkę wręcz, ale i posługiwanie się słowem. Ich modlitwy przyspieszają gojenie się ran i obracają w pył wszelakie plugastwo.

Rycerze ciemności

Decydując się na pełną poświęceń służbę Ciemności, za opiekunkę wybrali sobie Morrigin — mroczną siostrę bogini Aury. Okuci w czarne zbroje, występni rycerze noszą w swoich sercach przekleństwo, a upajają się bólem i mękami wroga, odzyskując jednocześnie własne siły i zdrowie. To wytrawni wojownicy, zdolni do zadawania druzgocących ciosów i powalania przeciwnika na kolana, а mroczny dar Morrigin chroni ich przed atakiem nieumarłych.

Unicestwić przeciwnika, zanim ten zbliży się na odległość wystarczającą do zadania ciosu — oto podstawowe zadanie strzelców. Atakując z dystansu i nieustannie zmieniając przy tym swoje położenie, są oni zdolni zadać wrogowi niezwykle poważne obrażenia bez konieczności angażowania się w bezpośrednie starcie. Dobry strzelec to ktoś, kto ma parę w łapach i sokoli wzrok, a w razie opróżnienia kołczanu – ucieka co sił w nogach. Dlatego ci żołnierze nieustannie doskonalą swoje umiejętności techniczne pozytywnie wpływające na siłę ataków z dystansu, a także prędkość wypuszczania strzał i biegu.

Najlepsi spośród nich mogą mogą zdecydować się na profesję łowcy lub snajpera.

Łowcy

Wytrawni tropiciele, dla których życie jest jednym wielkim polowaniem. Przy czym najtrudniejszym do osiągnięcia i jednocześnie najciekawszym celem łowów jest... człowiek. Łowcy do perfekcji opanowali sztukę wszechstronnego kamuflażu i zastawiania pułapek. Dzięki łukom i strzelbom są w stanie razić nawet do kilku ofiar jednocześnie mimo wielkiej odległości. Poza tym nikt tak dobrze jak oni nie zna zachowań i czułych punktów zwierząt. А w sytuacji bez wyjścia zawsze mogą liczyć na pomoc oswojonej bzykopszczoły.

Snajperzy

Snajperzy  to niedoścignieni mistrzowie broni palnej. Nikt nie może się z nimi równać ani pod względem prędkości, ani celności oddawanych strzałów. Wyposażeni w strzelby i lekkie muszkiety, snajperzy mogą stawać w szranki z dowolnym przeciwnikiem i trzymać się na dystans. Ponieważ w swoim arsenale mają także mechaniczne pułapki oraz inne urządzenia bojowe, potrafią utrzymać linię obrony nawet wtedy, gdy napiera niewielka armia.

Magowie mają na swoje usługi żywioły, które mogą zarówno chronić i uzdrawiać sojuszników, jak i siać spustoszenie wśród wrogich szeregów. Choć nie mają imponującej postury i są pozbawieni ciężkich pancerzy, magia rekompensuje im wszystkie niedostatki. Sztuka władania czarami czyni z nich wyjątkowo groźnych przeciwników, zdolnych do zmiecenia z powierzchni ziemi całego oddziału zbrojnych. Najróżniejsze zaklęcia pozwalają im znaleźć sposób na każdego przeciwnika i sprawiają, że są nieocenionym wsparciem dla grupy.

Najbardziej utalentowani magowie mogą zostać czarodziejami lub czarnoksiężnikami.

Czarodzieje

Magowie, którzy zgłębiają tajniki czarów i potrafią zapanować nad siłami natury, stają się czarodziejami. W ich imponującym, magicznym arsenale znajdują się najprzeróżniejsze zaklęcia – od ofensywnych po uzdrawiające. Czarodzieje potrafią zamienić wroga w bryłę lodu, aby potem cisnąć w jego kierunku całą serię potężnych czarów. Dzięki stosowaniu barier ochronnych mogą zyskać czas potrzebny na przywrócenie sił lub przegrupowanie wojsk.

Czarnoksiężnicy

Rezygnując ze zgłębiania wszystkich naturalnych żywiołów, czarnoksiężnicy skupiają się na jednej, ale najpotężniejszej sile – na chaosie! Sięganie po tę nieposkromioną moc wiąże się z pewnymi ograniczeniami możliwości maga, ale przecież ma on tylko jeden jedyny cel: siać śmierć i zniszczenie! Jednakże w zamian otrzymali oni potężną zdolność, wywołującą popłoch w całej armii wroga. Najbieglejsi wirtuozi czarnej magii mogą przywracać siły życiowe, uprzednio je wysysając ze  swoich przeklętych ofiar wijących się w bólu i męczarniach.

Złodzieje nie zasilają szeregów regularnej czy zaciężnej armii, ich fach to szpiegostwo i dywersja. Tylko oni potrafią niepostrzeżenie zakraść się do wrogiego obozu i wyeliminować wodza, wykraść ważne dokumenty, a następnie rozpłynąć się niczym we mgle. Złodzieje rozwiązują problemy jednym celnym ciosem, polegając na swojej zręczności i szybkości. Stronią od bezpośredniego starcia i bez wahania uciekają się do stosowania podstępnych sztuczek i nieczystych zagrań, atakując od tyłu bądź z ukrycia.

Doświadczony złodziej może pójść drogą rozbójnika albo skrytobójcy.

Rozbójnicy

Gdy w mieście robi się ciasno, a w kieszeniach naiwniaków pusto, złodzieje wyruszają w kierunku ożywionych szlaków handlowych i zostają rozbójnikami. Źródłem ich dochodu  stają się kupieckie karawany i zamożni podróżnicy. Owi «rycerze z szerokiego traktu» dysponują imponującym arsenałem najpodlejszych postępków i odwracających uwagę trików, które mogą bardzo szybko unieruchomić lub rozbroić przeciwnika. Rzecz jasna, wszystko to służy tylko jednemu celowi – zdobyciu złota i uniknięciu poważniejszych nieprzyjemności.

Skrytobójcy

Mistrzowie bezszelestnej infiltracji. Zarabiają na życie, wymieniając czyjąś krew na złoto. Skrytobójcy potrafią także niepostrzeżenie dostać się do nawet najpilniej strzeżonej twierdzy i w równie dyskretny sposób odebrać komuś życie. Nikt nie porusza się tak prędko, jak skrytobójca. Gwałtowność, celne, błyskawiczne ciosy w połączeniu ze specjalistyczną wiedzą na temat trucizn nie pozostawiają wrogowi nawet cienia nadziei.